WÓZEK Z CZWÓRKĄ SZALONĄ
- Code: 1855
-
Verfügbarkeit:
Keine Verfügbarkeit
(0szt.)
RZEŹBA - WÓZEK do postawienia.
Wykonany ze szkliwionej gliny szamotowej.
Wewnątrz kocia 4-osobowa rodzina.
U czapeczek kulki złote.
Uchwyt metalowy, koła metalowe - nieruchome
Przedmiot nie tuzinkowy, unikatowy. Sygnowany
RZEŹBA WYKONANA W POJEDYNCZYM EGZEMPLARZU.
wysokość - 20,0 cm
szerokość - 14,0 cm
głębokość - 19,0 cm
głębokość z rączką wózka - 25 cm
Po moim mózgu się przechadza,
By w domu własnym, kot dorodny,
Ogromny, silny i łagodny.
Mruczeniem nic mi nie przeszkadza,
Bo głos dyskretny ma i miękki,
Lecz bądź łaszący się, bądź gniewny,
Ten głos głęboki jest i pewny:
W tym jego sekret oraz wdzięki.
Ten głos, skąd perły zda się płyną
Aż gdzieś na głębie me najszczersze,
Przepełnia mnie jak huczne wiersze
I rozwesela mnie jak wino.
Wszystkie zawiera on ekstazy
I wszystkie koi mi boleści;
A do najdłuższej opowieści
Nie są potrzebne mu wyrazy.
Nie, żaden smyczek nie rozkrwawi
Tych skrzypiec, co są sercem mojem
I swym dźwięczącym niepokojem
W takie wibracje go nie wprawi
Jak głos twój, zwierzę nieśmiertelne,
Kocie zasobny w dziwów wiele
I w którym wszystko, jak w aniele,
Jest harmonijne i subtelne!
II
A jego futro biało-bure
Tak tęgą wonią tchnie z gęstwiny,
Żem się odurzył, raz jedyny
Gładząc puszystą jego skórę.
To duch domowy w mej komorze;
Niby władyka w swym królestwie,
Sądzi i włada w mym jestestwie;
Może jest wieszczem, bogiem może?
Jak za magnesem się kolebie
Igła busoli, tak me oczy
Zdążają za nim, gdzie bądź kroczy.
I gdy w samego zajrzę siebie,
Widzę, zdumiony, że w tym ciemnie
Para się kocich źrenic pali -
Na kształt żyjących dwóch opali,
Co przenikliwie patrzą we mnie.
Charles Baudelaire
tłum. Czesław Jastrzębiec-Kozłowski